Choroby przyzębia należą do najczęściej występujących stanów zapalnych u ludzi i podobnie jak cukrzyca, otyłość i próchnica są obecnie zaliczane do chorób społecznych. Rozprzestrzenianie się procesu zapalnego z przestrzeni policzkowej czy dołu nadkłowego w kierunku oczodołu może skutkować poważnymi powikłaniami wewnątrzczaszkowymi. Nieleczone choroby przyzębia mogą wywoływać dyskomfort w obrębie oka, stany zapalne struktur oka, a nawet prowadzić do ślepoty. Choroby występujące w jamie ustnej można podzielić na te, które dotyczą twardych tkanek zębów, choroby tkanek otaczających ząb w zębodole (dziąsło, ozębna, cement korzeniowy, tkanka kostna) oraz choroby błony śluzowej jamy ustnej. Oddziaływanie tych miejscowych procesów patologicznych na cały organizm ludzki może zachodzić w dwóch zasadniczych mechanizmach: jako źródło zębopochodnych infekcji odogniskowych lub jako przewlekła preaktywacja zapalna w wyniku długotrwałego wydzielania mediatorów zapalnych do krwi obwodowej chorych. Z drugiej strony niektóre ogólnoustrojowe nieprawidłowości lub procesy chorobowe mogą powodować objawy w jamie ustnej. Należy tutaj przede wszystkim wziąć pod uwagę: infekcje wirusowe, bakteryjne i grzybicze, zaburzenia hormonalne, niedobory żelaza, glukozy, awitaminozy, choroby immunologiczne, chorobę trzewną i inne nietolerancje lub nadwrażliwości pokarmowe, niektóre zespoły i wady genetyczne lub zmiany polekowe. Cukrzyca oraz otyłość cechują się oddziaływaniem dwukierunkowym, tzn. same te choroby stanowią czynnik ryzyka dla chorób przyzębia, nasilając ich przebieg, natomiast współistniejąca z nimi nieleczona choroba przyzębia zwiększa ryzyko ich wystąpienia, nasila ich przebieg i utrudnia Choroby twardych tkanek zębów Choroba próchnicowa zębów ze względu na swoją powszechność i etiologię zaliczana jest do chorób cywilizacyjnych. W Polsce problem urósł do rangi epidemii, gdyż aż 99% dorosłych i 98% dzieci jest dotkniętych tą chorobą. Etiologia jest złożona, związana ze złą higieną jamy ustnej (nieprawidłowe oczyszczanie zębów lub jego brak, niedocenianie znaczenia jonów fluoru w stabilizacji pryzmatów szkliwnych), oddziaływaniem bakterii (Streptococcus mutans), nieprawidłowymi nawykami dietetycznymi (nadmierna i częsta podaż cukrów prostych), trybem życia (niedobór aktywności fizycznej) i słabą świadomością zdrowotną (zbyt rzadkie wizyty stomatologiczne, profilaktyczne). Ubytki próchnicowe twardych tkanek mogą stanowić rezerwuar bakteryjny, skutkować stanem zapalnym lub martwicą miazgi zębów, powstawaniem ziarniniaków okołowierzchołkowych, ropni, torbieli, zapaleniem kości, bakteriemią. Periodontopatie Choroby przyzębia należą do najczęściej występujących stanów zapalnych u ludzi i podobnie jak cukrzyca, otyłość i próchnica są obecnie zaliczane do chorób społecznych. Przeprowadzone badania epidemiologiczne wskazują, że w grupie dorosłych Polaków w wieku 35–44 lata zaledwie 1% pacjentów posiada zdrowe przyzębie, a u ponad 16% osób jest rozpoznawane zaawansowane zapalenie przyzębia. Zdecydowana większość chorób przyzębia jest zaliczana do bakteryjnych stanów zapalnych obejmujących początkowo tkanki dziąsła, a następnie w miarę rozwoju choroby: ozębną, kość wyrostka zębodołowego oraz cement korzeniowy zębów. Początkowe objawy to: krwawienie z dziąseł (objaw często bagatelizowany, choć jest to jednak krwawienie z ciała ludzkiego), pogłębienie się kieszonek dziąsłowych, zaczerwienienie dziąseł, obrzęk, rozpulchnienie czy nieprzyjemny zapach z ust. Kolejne objawy, które mogą się pojawić, są typowe dla zapaleń przyzębia: obecność kieszonek przyzębnych, destrukcja przyczepu łącznotkankowego, ozębnej, kości wyrostka zębodołowego, wydłużenie koron klinicznych zębów, przemieszczanie się zębów, ich rozchwianie, a ostatecznie utrata. Główną przyczyną chorób przyzębia jest bakteryjny biofilm nazębny, w którym dominują bakterie Gram-ujemne. Szczególne znaczenie w przypadku zapaleń przyzębia mają Porphyromonas gingivalis, Treponema denticola i Aggregatibacter actinomycetemcomitans. Zapalenie przyzębia jest przewlekłym lub ostrym stanem tkanek otaczających ząb, o złożonej etiologii, która jest przyczyną miejscowego i ogólnego wzrostu mediatorów zapalnych i kompleksów immunologicznych, takich jak białko C-reaktywne (CRP), fibrynogen, tlenek azotu (NO), interleukina 1 (IL-1), interleukina 6 (IL-6), czynnik martwicy nowotworu (TNF-α). Współczesne piśmiennictwo wskazuje, że aktywacja ta może mieć czynny udział w cukrzycy, otyłości, chorobie miażdżycowej naczyń, zaburzeniach erekcji, udarze mózgu, chorobach sercowo-naczyniowych, przedwczesnych porodach, niskiej wadze urodzeniowej dzieci, chorobach nowotworowych, astmie, chorobie Alzheimera lub stanowić czynnik ryzyka dla wymienionych chorób. Warto zaznaczyć, że leczenie chorób przyzębia wpływa na obniżenie poziomu HbA1c w osoczu po trzech miesiącach od podjęcia leczenia w stopniu równoważnym z zaleceniem stosowania drugiego leku w farmakoterapii cukrzycy. Choroby błony śluzowej jamy ustnej Najczęściej występujące choroby błony śluzowej jamy ustnej należą do chorób o etiologii infekcyjnej. Są to kandydoza jamy ustnej (Candida albicans) oraz ostre lub przewlekłe choroby wirusowe (przede wszystkim Herpes simplex HHV1, HHV2, HHV3, a także HPV i inne wirusy). Najczęstszą chorobą błony śluzowej o etiologii nieinfekcyjnej są aftozy. Objawiają się okresowym występowaniem bolesnych nadżerek lub owrzodzeń w jamie ustnej, pojedynczych bądź mnogich. Aftozy można podzielić na afty objawowe stanowiące objaw schorzenia ogólnoustrojowego (choroby Addisona-Biermera, niedoborów żelaza, chorób pasożytniczych przewodu pokarmowego u dzieci [owsiki], choroby trzewnej [celiakia]) oraz afty nawracające RAS o etiologii immunologicznej. Afty nawracające można podzielić na afty małe (nadżerki), afty duże (owrzodzenia), afty opryszczkopodobne oraz jednoobjawową postać zespołu Bechçeta. Pozostałe choroby błony śluzowej jamy ustnej to: urazy błony śluzowej (mechaniczne, termiczne, chemiczne), choroby śluzówkowo-skórne (np. liszaj płaski Wilsona, pęcherzyca, pemphigoid, sarkoidoza, choroba Duringa itp.), keratozy i stany przedrakowe (np. linia biała policzka, stomatitis nicotina, leukoplakia, choroba Bowena, erytroplazja Quareta), wady rozwojowe i zespoły genetyczne (np. romboidalne zapalenie języka, język pofałdowany), choroby hormonalne (np. cukrzyca, nadczynność tarczycy), choroby ślinianek (kamica, zespół Sjögrena), zmiany polekowe (np. język czarny włochaty, mucositis). Objawy oczne w chorobach jamy ustnej Do zapalenia tęczówki może dochodzić w wyniku procesów zapalnych i reakcji autoimmunologicznych związanych z przewlekłymi stanami zapalnymi zębopochodnymi. Rozprzestrzenianie się procesu zapalnego z przestrzeni policzkowej czy dołu nadkłowego w kierunku oczodołu może skutkować poważnymi powikłaniami wewnątrzczaszkowymi ze względu na występujący w tym obszarze „trójkąt śmierci” – połączenie żyły twarzowej, kątowej oraz ocznych górnej i dolnej, które wnikają do zatoki jamistej. Nieleczone przewlekłe zapalenie przyzębia może utrudniać leczenie i zwiększać ryzyko wystąpienia związanego z wiekiem zwyrodnienia plamki żółtej (AMD) oraz jaskry pierwotnej otwartego kąta (POAG). Zespół Bechçeta jako choroba autoimmunologiczna może prowadzić poza aftami nawracającymi błony śluzowej jamy ustnej i narządów płciowych do zapalenia naczyniówki, spojówki, potem zapalenia przedniej komory oka i ostatecznie do ślepoty. Pemphigoid objawiający się w jamie ustnej pęcherzami podnabłonkowymi i stanem zapalnym błony śluzowej jamy ustnej powoduje zmiany spojówkowe oraz powiekowe. Może dochodzić do nieprawidłowego wzrostu rzęs, rogowacenia brzegów powiek, dysfunkcji gruczołów Meiboma oraz do zrostów między górną i dolną powieką w zewnętrznym kącie oka (ankyloblepharon). Prowadzi do powikłań rogówkowych w postaci ubytków nabłonka związanych z ekspozycją i wysychaniem, nacieczenia i obwodowego unaczynienia, a także rogowacenia i przerośnięcia rogówki spojówką. Ostatecznie dochodzi do całkowitego zrostu spojówki gałkowej i powiekowej oraz do zmętnienia rogówki. Zespół Sjögrena objawiający się suchością w jamie ustnej, zaburzeniami smaku, nawracającymi kandydozami, trudnościami w przyjmowaniu pokarmów i mowie, pofałdowaniem języka, dużą aktywnością choroby próchnicowej zębów prowadzi także do suchości oczu, uczucia obecności piasku pod powiekami, pieczenia oczu, nadwrażliwości na światło, dym papierosowy, suche powietrze, zaczerwienienia spojówek, łatwego męczenia się wzroku, zalegania śluzu na oczach po przebudzeniu. Profilaktyka chorób jamy ustnej U osób zdrowych zalecana jest jedna profilaktyczna wizyta stomatologiczna w roku. Niepokój powinno wzbudzić pojawienie się jakichkolwiek dolegliwości bólowych, przebarwień zębów lub krwawienia z dziąseł, pieczenia, suchości w jamie ustnej czy odczucia gęstej śliny, co powinno skłonić do odbycia wizyty stomatologicznej jak najszybciej. Należy zwrócić uwagę, aby czynności higieniczne w jamie ustnej przeprowadzać dwa razy dziennie. Szczotkowanie zębów, języka i dziąseł powinno przebiegać przy użyciu szczoteczek miękkich, o małej główce (nie ultramiękkich, które stosuje sie po zabiegach chirurgicznych), lecz suchych, niemoczonych wcześniej w ciepłej wodzie. Należy posiłkować się preparatami do płukania jamy ustnej, np. z zawartością chlorku cetylopirydyny lub stabilizowanych fluorków cyny, które użyte jeszcze przed szczotkowaniem zmiękczą zalegający bakteryjny biofilm nazębny na trudno dostępnych powierzchniach zębów, koron i łączników protetycznych oraz elementach aparatów ortodontycznych, ułatwiając jego usunięcie. Korzystne jest także przeciwbakteryjne i remineralizacyjne dz... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź

Grzybica języka to jedna z najczęściej występujących postaci kandydozy jamy ustnej, za którą odpowiadają grzyby Candida albicans. Są one zauważalne u niektórych osób (20-50 proc. społeczeństwa), nie stanowiąc zagrożenia. Dopiero w przypadku zaburzenia równowagi mikrobiologicznej jamy ustnej zaczynają się namnażać.

Wraz ze wzrostem wyleczalności nowotworów coraz większego znaczenia nabiera leczenie wspomagające, a powikłania po leczeniu przeciwnowotworowym stają się istotnym problemem klinicznym. Leczenie powikłań wymaga bliskiej współpracy specjalistów z zakresu różnych dziedzin medycyny. Jama ustna jest miejscem znacznej liczby powikłań leczenia onkologicznego – przy napromienianiu okolic głowy i szyi częstość powikłań w obrębie jamy ustnej sięga nawet 100%.Spis treści:Zapalenie błony śluzowej jamy ustnejKserostomiaZaburzenia smakuProblemy z uzębieniemPolska Grupa Specjalistów ds. Profilaktyki i Leczenia Powikłań w Jamie Ustnej opracowała rekomendacje dotyczące postępowania w profilaktyce i leczeniu powikłań w jamie ustnym po chemioterapii i napromienianiu na obszar głowy i szyi oraz po przeszczepieniu macierzystych komórek krwiotwórczych u osób dorosłych. Rekomendacje te powstały podstawie wyników opublikowanych randomizowanych badań klinicznych, istniejących na świecie zaleceń postępowania oraz doświadczeń błony śluzowej jamy ustnejZapalenie błony śluzowej jamy ustnej jak i całego przewodu pokarmowego jest jednym z najczęściej występujących objawów niepożądanych leczenia przeciwnowotworowego. Pojawia się ono zarówno po napromienianiu jak i po leczeniu systemowym, czyli chemioterapii i przeszczepieniu macierzystych komórek krwiotwórczych oraz leczeniu ukierunkowanym molekularnie. Zapalenie błony śluzowej jamy ustnej związane z radioterapią dotyczy jedynie tego obszaru, który ze względów topograficznych znajduje się w objętości napromienianej, natomiast zapalenie bony śluzowej po chemioterapii dotyczy jej w całym przewodzie błony śluzowej jamy ustnej może mieć różne nasilenie – od zaczerwienienia i obrzęku do głębokich owrzodzeń, sięgających warstwy podśluzowej. Od stopnia uszkodzenia błony śluzowej zależy natężenie dolegliwości bólowych, które w wielu przypadkach uniemożliwiają przyjmowanie pokarmów stałych i związany z zapaleniem błony śluzowej ogranicza również komunikację tak werbalną jak pozawerbalną i ogólny komfort pacjenta, znacznie obniżając jakość życia chorych; ponadto pacjenci wiążą zapalenie błony śluzowej z depresją oraz zaburzeniami błony śluzowej jest odczuwane jako najbardziej dokuczliwe powikłanie leczenia przeciwnowotworowego. Zniszczenie bariery śluzówkowej u pacjentów szczególnie podatnych na infekcje ze względu na neutropenię zwiększa ryzyko bakteriemii i posocznicy, a także inwazyjnych zakażeń grzybiczych. Między innymi z tego powodu nasilone zapalenie błony śluzowej jamy ustnej jest coraz częściej postrzegane jako powikłanie uniemożliwiające prowadzenie optymalnego leczenia ono bowiem przerwy w radioterapii, ograniczenie dawek cytostatyków i odroczenie podaży kolejnych cykli chemioterapii, negatywnie wpływając na wyniki czyli suchość błon śluzowych jamy ustnej i gardła, jest powikłaniem związanym z dysfunkcją ślinianek, wywołaną napromienianiem narządów głowy i szyi lub leczeniem systemowym cytostatykami. Zaburzenia wydzielania śliny dodatkowo utrudniają połykanie, jak również nasilają ogólny dyskomfort odczuwany przez pacjenta przy zapaleniu błony śluzowej jamy ustnej. Kserostomia zwiększa także ryzyko wystąpienia zmian próchniczych ze względu na zmniejszenie funkcji buforującej i odkażającej śliny, co powoduje wzrost kolonii bakterii szczepu Streptococcus pyogenes odpowiedzialnego w głównej mierze za powstawanie zmian smakuZaburzenia smaku związane są ze stanem zapalnym kubków smakowych, dotyczą chorych leczonych zarówno napromienianiem jak i chemioterapią, przy czym są one bardziej nasilone u pacjentów poddanych radioterapii z objęciem rejonu jamy z uzębieniemchoroba próchnicowa - wywołana zarówno pośrednio zmianą środowiska jamy ustnej przez spadek wydzielania śliny czy wymioty w trakcie chemioterapii, jak i bezpośrednim działaniem leków i promieni jonizujących. Promieniowanie jonizujące powoduje zmiany zwyrodnieniowe w miazdze zęba upośledzając jej funkcję, a także wtórne zmiany strukturalne w zębinie. Szkliwo staje się kruche i bardziej podatne na czynniki próchnicogenne, powstają ubytki szkliwa. U pacjentów po radioterapii obserwuje się tzw. próchnicę popromienną, o ostrym dziąseł i przyzębia - powodujące ból, obrzęk i krwawienie, a w dalszym przebiegu rozchwianie zęba i obnażenie pod uwagę różnorodność zarówno gotowych preparatów będących na rynku jak i mieszanek recepturowych oraz brak dostępnych danych literaturowych dotyczących ich skuteczności, na podstawie własnych wieloletnich doświadczeń klinicznych Polska Grupa Specjalistów i Leczenia Powikłań w Jamie Ustnej rekomenduje stosowanie:Preparatu złożonego do płukania jamy ustnej - Alfa Med.– specjalistyczny płyn do płukania jamy ustnejPłyn Alfa Med, wprowadzony jeszcze przed rozpoczęciem leczenia, pomaga pacjentowi w uniknięciu pojawienia się niepokojących objawów w jamie ustnej. Przy tym doskonale sprawdza się jako preparat łagodzący istniejące już stany zapalne. Wyjątkowo dobrany skład płynu jest wynikiem współpracy z onkologami z Centrum Onkologii w Warszawie, specjalizującymi się w terapii nowotworów regionu głowy i szyi. Łagodność i skuteczność, potwierdzają badania i obserwacje leczonych osób. Płukankę można wprowadzić do codziennej higieny również po leczeniu i stosować w warunkach domowych. Produkt można używać krótkotrwale zamiast pasty do zębów, a także zwilżać nim usta dla podniesienia komfortu, jałowym zawartości alkoholu i barwników pozwala na stosowanie nawet w terapii pacjentów w wieku rozwojowym. Płyn sprzyja procesom regeneracyjnym i wyraźnie skraca czas gojenia. Nie powoduje pieczenia w jamie ustnej. Ma delikatny, naturalny, miętowy dla płukanki Alfa Med, stała się piana Med do higienizacji. Znalazła ona zastosowanie i uznanie wśród pacjentów po zabiegach w zakresie chirurgii onkologicznej w obrębie jamy ustnej. Formuła piany, pozwala na stosowanie preparatu bez czynności samego płukania, przy czym nie narażamy stosującego na dodatkowy ból i po 2-3 dozach, penetruje każdą przestrzeń jamy ustnej, idealnie łagodząc, nawilżając i odkażając błonę śluzową. Regularnie stosowany preparat, przyspiesza regeneracje a także skraca czas się dokładnie z rekomendowaną ofertą [ZOBACZ]leczenie powikłań po zabiegach onkologicznych fot. Alfa Med

^{Jak zneutralizować pieczenie i suchość w jamie ustnej? Leczenie zespołu pieczenia jamy ustnej. często pij wodę; w przypadku ostrego ataku, można ssać kostkę lodu; unikaj jedzenia ostrych dań; nie używaj płukanek zawierających alkohol; ogranicz owoce, które zawierają dużo kwasu; używaj specjalnych, łagodnych past do zębów}

Pieczenie w jamie ustnej może oznaczać, że masz do czynienia z BMS, czyli przewlekłą chorobą błony śluzowej jamy ustnej. Brzmi tajemniczo? W dzisiejszym wpisie rozjaśnimy Twoje wątpliwości. Zacznijmy od początku. BMS to skrót długiej anglojęzycznej nazwy - burning mouth syndrome, którą na język polski tłumaczymy nie inaczej niż zespół pieczenia jamy ustnej. To choroba błony śluzowej jamy ustnej, która może doprowadzić do nieprzyjemnych dolegliwości w obrębie śluzówki. Mimo odczuwanego dyskomfortu, pod względem wizualnym możesz nie zauważyć żadnych zmian. Jedynie w niektórych przypadkach następuje zabarwienie śluzówki. Pieczenie jamy ustnej ma to do siebie, że występuje w zróżnicowanym natężeniu, dlatego raczej nie grozi nam nieustanny silny ból. Niestety jednak choroba ta trwa minimum 4-6 miesięcy, więc dyskomfort będziemy odczuwać bardzo długo. Jak rozpoznać, że to zespół pieczenia jamy ustnej? Za pomocą samej nazwy choroby możemy się domyślić, że to właśnie pieczenie w jamie ustnej może być jej oznaką. Wielu pacjentów opisuje odczuwany dyskomfort również jako mrowienie czy szczypanie. Ból najczęściej zlokalizowany jest w okolicach języka, ale w niektórych przypadkach występuje także na podniebieniu oraz policzkach. Specjaliści dokonali podziału zespołu pieczenia jamy ustnej na trzy podtypy: kiedy chory codziennie odczuwa pieczenie, a im późniejsza pora dnia tym dyskomfort się nasila, kiedy chory codziennie odczuwa pieczenie, które występuje od przebudzenia aż do końca dnia, kiedy chory odczuwa dyskomfort sporadycznie, w różnych miejscach w jamie ustnej, także w gardle. Czego można się jeszcze spodziewać? Niestety pieczenie w jamie ustnej to nie jedyna dolegliwość wynikająca z BMS. Chorzy mogą odczuwać niezadowolenie w trakcie spożywania posiłków, ponieważ choroba ta powoduje również zaburzenie smaku. W efekcie nawet najsmaczniejsze potrawy mogą być odbierane jako gorzkie lub pozostawiać nieprzyjemny metaliczny posmak w ustach. Jakby tego było mało, pacjenci chorujący na zespół pieczenia jamy ustnej mają do czynienia z suchością błony śluzowej, która powoduje poczucie ogromnego dyskomfortu. Podsumowując Jeśli odczuwasz pieczenie w jamie ustnej, jak najszybciej skontaktuj się z nami ;-) Zdiagnozujemy Twój problem, znajdziemy przyczynę i sposób na jego przezwyciężenie.

7cJZ7.

x2921iwwav.pages.dev/337

x2921iwwav.pages.dev/150

x2921iwwav.pages.dev/36

x2921iwwav.pages.dev/170

x2921iwwav.pages.dev/186

x2921iwwav.pages.dev/127

x2921iwwav.pages.dev/359

x2921iwwav.pages.dev/51

x2921iwwav.pages.dev/116

pieczenie w jamie ustnej forum