Dzisiaj opowiem Wam trochę o pozowaniu. Żadna ze mnie modelka, ale trochę na ten temat wiem, bo od 8 lat zajmuje się fotografią portretową i fashion. Wiem, jak ustawić modelkę, żeby wyszła dobrze na zdjęciach. Może nie zawsze potrafię to wytłumaczyć czy pokazać, ale wiem czego chcę i jaki efekt chciałabym uzyskać. I tak też właśnie próbuję pracować sama ze sobą, kiedy Filip robi mi zdjęcia. Z tą różnicą, że bardzo rzadko pozuję samą twarzą. To już bardziej skomplikowana sprawa, ale w tym wpisie postaram się Wam przekazać maximum wiedzy jaką posiadam o tym jak pozować do zdjęć, aby wyjść na nich dobrze. Albo chociaż trochę dobrze. 1. Czas SIĘ poznać I tutaj mam na myśli poznać samą siebie. Albo samego siebie. Bo skąd wiedzieć jak wyjść dobrze na zdjęciach, skoro nie wiemy, który profil wolimy czy na przykład w jakiej fryzurze nam po prostu dobrze. Dlatego stań przed lustrem i sprawdź: Który profil wolisz? Z pewnością masz ten swój ulubiony. Przyjrzyj się sobie uważnie i zobacz w jakich pozach podobasz się sobie najbardziej. Poćwicz mimikę przed lustrem i poznaj swoją twarz jak tylko możesz. Z tak przećwiczoną mimiką będzie Ci o wiele łatwiej pozować. Żeby wyeliminować kadry, na których się sobie nie podobasz, przejrzyj starsze zdjęcia i sprawdź, na których nie wyglądasz dobrze. Nie wyglądasz tak jakbyś chciała. W czym dobrze wyglądasz? Są ubrania, w których prezentujesz się ekstra. Na pewno masz takie w swojej szafie. Zrób małe porządki i przymierz te, w których czujesz się najlepiej. Uwydatnij swoje atuty – długie nogi, talia osy, piękny biust. WSZYSTKO! Ja dobrze się czuję w długich kwiecistych sukienkach, lub w takich, które odsłaniają nogi. Bo mam ładne, a co! Co z fryzurą? To detal, o który warto zadbać, ale niestety jest mocno zaniedbany. Nie chodzi tutaj o spędzenie kilku godzin nad stylizacją włosów, ale czasami jest to kwestia szybkiego upięcia lub dodania uroczych akcesoriów. Kwiat we włosy, wianek, kokardka, spinki, klamry, opaski. Tego jest mnóstwo! Warto takim detalem dodać sobie i całej stylizacji odrobinę charakteru. 2. Zanim wyjdziesz na zdjęcia Część poznawczą mamy za sobą. Taką mam przynajmniej nadzieję. Ale to nie wszystko, bo jest jeszcze kilka spraw, które warto ogarnąć zanim wyjdziesz na zdjęcia. Nie są one koniecznością, ale jeśli podejdziesz do nich sumiennie, to istnieje większa szansa, że będziesz zadowolona z rezultatów sesji. Zrób research miejsc Tutaj mam na myśli znalezienie miejsca do zdjęć. Masz ciekawą i wdzięczną okolicę? Super, ale pamiętaj, że po kilku sesjach może Ci się znudzić, więc lepiej wyjść z domu na spacer lub wsiąść w auto i pojechać tam gdzie Ciebie jeszcze nie było i… obserwować. Poszukaj miejsc, które Ci się podobają, które najbardziej oddają Twój charakter. Otwórz oczy, rozejrzyj się. Może miejsca, które mijasz na co dzień, na przykład w drodze do i z pracy mają potencjał na idealną miejscówkę? Zapisuj sobie wszystkie miejsca, które Ciebie inspirują. Nawet jeśli od razu nie masz pomysłu na to jak je uchwycić w kadrze, to z pewnością przyjdzie taki moment, kiedy będziesz wiedzieć. Wybierz stylizację Nawet nie jedną, a kilka. Bo na miejscu może się okazać, że coś jednak nie gra. Wtedy (jeśli okoliczności sprzyjają), masz możliwość przebrania się i problem rozwiązany. W ogóle opcja zabierania ze sobą kilku różnych outfitów jest super rozwiązaniem dla tych, którzy nie robią często zdjęć, a chcą mieć content na wybrany okres czasu. Wtedy można w ciągu jednej sesji zrobić naprawdę sporo materiału. My rzadko to praktykujemy, bo zdjęcia robimy często i póki mamy na to czas to działamy bardziej z dnia na dzień. Ważne w wyborze stylizacji jest to, aby przemyśleć jak się ułożą na zdjęciach, jak będzie można nimi pracować w ruchu i czy kolorystycznie będą współgrały z miejscem, które wcześniej zostało już wybrane. Makijaż i akcesoria Jeśli nie zamierzasz uzyskać efektu super natural, lub po prostu świetnie czujesz się w swojej naturalnej wersji to super – część makijażowa Ciebie nie dotyczy. Ale jeżeli wolisz siebie w wydaniu z podkreślonym okiem i szminką na ustach, to zadbaj o to również na potrzeby sesji. Makijaż potrafi zdziałać cuda, nie bój się zaszaleć z czerwienią na ustach czy kreską na oku. Baw się tym! Druga sprawa dotyczy akcesoriów. To one wymuszają na nas naturalne pozowanie. Są takim dobrym dodatkiem, bez którego czasami jest pusto. Mogą być to kwiaty, aparat, torebka, ukulele, cokolwiek. Sky is the limit. Spróbujcie z nimi, a zobaczycie, że efekty będą zupełnie inne – daję słowo! 😉 3. Sposoby na udane pozowanie No i przechodzimy do najważniejszej, najbardziej merytorycznej już kwestii czyli sposobów na udane pozowanie. Opowiem Wam o tych, które sprawdzają się u mnie, kiedy ja występuję w roli modelki, bo rady o tym jak pozować z pozycji fotografa to temat na osobny wpis. Ale przejdźmy do sposobów! Pozuj w ruchu I to jest moja najważniejsza i największa rada. Zdjęcia w ruchu z reguły są bardziej ciekawe, bo wydają się naturalne. A naturalność jest najlepsza! I tutaj jeśli chodzi o ten ruch to można szaleć. Ze wszystkim. Z ubraniem Z włosami Z biegiem Z chodzeniem Nie patrz w obiektyw Zwłaszcza jeśli nie czujesz się swobodnie przed obiektywem. Takie patrzenie w bok, spoglądanie w jakiś obiekt sprawi, że na chwilę zapomnisz o tym, że właśnie masz robione zdjęcia. Tutaj przyda się właśnie znajomość swojego ciała, swojej twarzy. Już wiesz, który profil wychodzi lepiej – kombinuj więc z ustawieniami. Ja się sobie najbardziej podobam kiedy mam przymknięte oczy lub patrzę przed siebie, a na zdjęciu widać mój lewy profil. To oczywiście nie znaczy, że masz totalnie zrezygnować z patrzenia w obiektyw – bo takie zdjęcia mają w sobie niesamowitą moc. Przy nich łatwiej łapiemy kontakt z osobą na zdjęciu, jest po prostu silniejsze. Uśmiechaj się! Już nawet samo delikatne uniesienie kącików ust sprawi, że zdjęcie nabierze lekkości i przyjemnie się będzie na nie patrzeć. Kiedy patrzę na uśmiechniętą osobę i czuję jej radość, to sama mam ochotę się uśmiechnąć, a na Instagramie zazwyczaj dzielimy się tymi radosnymi momentami w życiu, więc… dlaczego miałoby brakować uśmiechu? Sama przyznam, że jeśli chodzi o uśmiech to jest to mój kompleks, ale z nim walczę i jestem coraz odważniejsza w tym temacie. I powtórzę się, ale tutaj też warto kombinować – w końcu znajdziesz swoje ulubione wersje radości na twarzy, moja to póki co ta, w której uśmiecham się kącikami ust, mając zamknięte oczy. Ha, ostatnio wyczytałam w gazecie, że jest teraz taki trend i że na takich zdjęciach się zawsze dobrze wygląda – taka ze mnie trendsetterka. 🙂 Bądź nieoczywista Baw się, tańcz, szalej, wygłupiaj. Takie zdjęcia są bardzo prawdziwe i często wychodzą genialnie. To może być przemyślana koncepcja, kadr bardzo dopracowany i przemyślany, ale może też być wynikiem spontaniczności. Jest duże prawdopodobieństwo, że wiele fotografii będzie nadawało się do kosza, ale w końcu trafisz na kadr, który Ci się spodoba. I na koniec mam kilka rad, takich od serca. Mam nadzieję, że się przydadzą: 1. Rób dużo prób każdego ujęcia Nie kończ sesji, jeśli nie jesteś zadowolona z jej efektów. I zamiast się obrażać na cały świat – podejdź do tematu jeszcze raz, na spokojnie. Zrób dużo ujęć, sprawdź na którym się sobie najbardziej podobasz i dopracuj później ten kadr, nie rezygnuj z niego tak szybko. Opłaci się, zobaczysz. 2. Bądź uparta, nie poddawaj się A tutaj z kolei mam na myśli relację między Tobą a fotografem. Jeśli jest chemia to super, od razu się lepiej pozuje, chce Ci się i prędzej będziesz zadowolona z efektów. Jeśli chemii nie ma to… Ekhm, po prostu bądź uparta. Poproś o zobaczenie zdjęć i poprawienie kadru, pokaż inspiracje, nie załamuj się jeśli nie wychodzi. Grunt to cierpliwość. I to by było na tyle, mam nadzieję, że udało mi się chociaż trochę Was zainspirować, i że będziecie ćwiczyć, a za kilka tygodni czy nawet dni, zaskoczycie mnie Waszymi pięknymi kadrami. Nie zapomnijcie oznaczyć ich hashtagiem #KreatywnaGrupaFotograficzna i oznaczyć profil @ na zdjęciu. Chcemy zobaczyć każde i zostawić ślad po sobie, a najciekawsze udostępnić na naszym profilu. Powodzenia! 🙂

Fotografia jest bardzo indywidualną dziedziną sztuki. Czynnik ludzki, nasza wrażliwość i „oko” są zawsze najważniejsze. Znacznie ważniejsze, niż zasady kompozycji i kadrowania. Staram się je jednak poznawać, bo one ułatwiają naukę fotografii i dzięki nim zdjęcia wyglądają lepiej. Warto wiedzieć, gdzie na zdjęciu znajdują się mocne punkty, kiedy powinniśmy umieścić w nim obiekt, a kiedy zastosować kadr centralny. Tak naprawdę, te wszystkie zagadnienia nie są trudne, każdy może nauczyć się robić poprawne zdjęcia za pomocą lustrzanki w trybie manualnym, potem pozostaje już tylko praca i rodząca się pasja. Dziś chciałabym Wam opowiedzieć o fotografii portretowej, której tajniki poznawałam na kursie fotograficznym i był to rodzaj fotografii, którą wykonywaliśmy najczęściej, zarówno w studio, jak i w plenerze. Fotografia portretowa Rodzaje portretów Portret kojarzy nam się ze zdjęciem paszportowym, co jest błędem, bo portret może obejmować również całą sylwetkę. Fotografowaną modelkę czy modela możemy wykadrować na różne sposoby. Może to być bliski portret obejmujący jedynie twarz, szyję i dekolt, może to być tzw. amerykański kadr, w którym kadrujemy zdjęcie powyżej kolan lub portret całej sylwetki, a nawet grupy osób. Portrety mogą być amatorskie i profesjonalne, naturalne i pozowane, studyjne i plenerowe, artystyczne i reportażowe. Obiektyw do portretów Do portretów używa się zazwyczaj obiektywów o ogniskowej powyżej 50 mm. Teleobiektywy zmiennoogniskowe z tzw. zoomem 70-200 mm bardzo dobrze się sprawdzają, ale także obiektywy stałoogniskowe 70mm i więcej, są dobrym wyborem. „Stałki” dają szerszy zakres głębi ostrości niż obiektywy zmiennogniskowe. Nie fotografujmy ludzi obiektywami szerokokątnymi o ogniskowej poniżej 35 mm, które zniekształcają sylwetkę i zmieniają proporcje fotografowanej osoby, chyba że na takim przerysowanym efekcie nam zależy. Obiektywy szerokokątne służą przede wszystkim do fotografowania krajobrazów i wnętrz. Ja fotografuję obiektywem stałoogniskowym 50mm, ale przy matrycy APS-C ogniskowa wynosi 80 mm (pisałam o tym tutaj). Przy pełnej klatce dobrze byłoby zmienić obiektyw na ten z dłuższą ogniskową. Kadr centralny vs mocne punkty Bliski portret to raczej kadr centralny, ale nawet tutaj możemy skupić się na mocnych punktach na zdjęciu i umieścić oko w jednym z nich. Jeżeli fotografujemy profil i fotografowana osoba patrzy w bok, dobrze jest zostawić więcej miejsca z jednego boku kadru (do którego skierowany jest wzrok modela), co nadaje zdjęciu więcej charakteru i tajemniczości. Aparat na wysokości oczu Nie jest to oczywiście stała reguła, ale by zachować odpowiednie proporcje modelki/modela trzymamy aparat na wysokości oczu, lub odrobinę wyżej. Podczas fotografowania całej sylwetki, możemy zejść niżej by wysmuklić sylwetkę i wydłużyć nogi. Takie fotografie często widzimy w magazynach modowych. Światło Unikam fotografowania w pełnym słońcu, które daje ostre światło, podkreśla wszelkie mankamenty skóry i daje głębokie cienie w okolicach oczu i nosa. Jeśli jest pełne słońce, szukam cienia, albo czekam aż słońce schowa się za chmurami. Fotografowanie przed zachodem słońca i o poranku daje piękne, ciepłe i miękkie światło, w którym skóra wygląda bardzo korzystnie. Światło generalnie powinno padać na twarz, ale fajne są zdjęcia, które możemy nawet celowo prześwietlać, robiąc je pod światło. Jeżeli jest wąskie źródło światła, to starajmy się, by padało prosto na twarz. Jeżeli fotografujemy profil, to źródło światła powinno także padać na twarz z przodu modela, a nie oświetlać policzek. Miękkie światło uzyskamy w momencie, gdy przepuścimy je przez dyfuzor. Naturalnym dyfuzorem rozpraszającym światło są chmury, ale możemy także skorzystać z blendy i odbić światło słoneczne lub je rozproszyć używając białej przepuszczającej światło blendy. Posiadam blendę 5w1, która zawiera różne płaszczyzny w tym tę rozpraszającą światło. Modelka: Izabela Nowakowska Bliki w oczach Pięknie wyglądają portrety, w których model/modelka ma w oczach iskierki, tzw. bliki. Uzyskamy je za pomocą blendy, czy innego źródła światła, które odbija się w oczach, albo w procesie postprodukcji w programie graficznym. Czarno-białe fotografie portretowe Nie bójmy się czarno-białych fotografii, potrafią nadać zdjęciu charakteru i sprawiają, że postać wydaje się bardziej tajemnicza. Czarno-białe zdjęcie możemy wykonać korzystając z takiej funkcji w aparacie fotograficznym lub przerobić zdjęcie w programie graficznym. Fotografując w RAW-ach nie ma sensu ustawianie czarno-białego zdjęcia w aparacie, bo i tak zostaną zapisane wszystkie szczegóły fotografowanej sceny, łącznie z kolorami. Wtedy jedynym wyjściem jest stworzenie takiej czarno-białej fotografii w programie do edycji zdjęć. Kadrowanie Ważnym aspektem fotografii portretowej jest kadrowanie. Wspomniałam już o nim w pierwszym punkcie o rodzajach portretów. Regułą jest zostawianie odpowiedniego marginesu nad głową i po bokach, ale możemy także wykadrować portret w połowie czoła lub „uciąć”czubek głowy. Zwróćcie uwagę jak wykadrowane są modelki w magazynach modowych lub reklamach. Starajmy się nie ucinać szyi i kończyn w stawach. Jeśli przycinamy nogi, czy ręce róbmy to powyżej kolan i łokci. Przy bliskim portrecie zostawiamy szyję i kawałek dekoltu/ramienia. Przyjmuje się zasadę, że nie ucinamy postaci w stawach – kolanowych, łokciowych, skokowych. Modelka: Izabela Nowakowska Ostrość Jest niezwykle ważna w fotografii portretowej. Ustawiamy ostrość na oczy, a jeśli model jest ustawiony po skosie, to na oko, które znajduje się bliżej obiektywu. Kłopoty z ostrością mogą pojawić się wtedy, gdy fotografujemy z szeroko otwartą przysłoną f/ Wtedy dobrze ustawić aparat na statywie, i ustawić punkt ostrości ręcznie. Bezpieczniejsze jest przymknięcie przysłony do wtedy mamy pewność, że uda nam zrobić ostre zdjęcie. Ustawienie sylwetki Po pierwsze starajmy się rozluźnić osobę, którą fotografujemy, by zdjęcie nie było takie bardzo pozowane. Zazwyczaj nie wiemy co zrobić z rękami. Jeśli nie jest to bliski portret, trzeba je pokazać na zdjęciu. Model/modelka może bawić się włosami, trzymać dłonie blisko twarzy, podeprzeć na nich głowę, lub trzymać jakiś przedmiot (książkę, owoc, kubek) w dłoniach. Gdy ustawimy modelkę po skosie wysmuklimy jej sylwetkę, przodem możemy natomiast fotografować mężczyzn, jeśli chcemy, by ich sylwetka była bardziej potężna. Tutaj poleciłam link z przykładami pozowania do zdjęć. Dobrze dobrane tło W fotografii portretowej ważne jest także tło. Nie może odwracać uwagi od fotografowanej osoby. Jeśli fotografujemy w plenerze, trzeba pilnować by za modelką nie znajdowały się żadne znaki drogowe, brzydkie balustrady, pręty, albo co gorsza śmietnik. Zdarzyło mi się na kursie zrobić fajne zdjęcie portretowe na tle znaku drogowego, czy metalowej skrzynki opatrzonej znakiem „nie dotykać”, które skutecznie odwróciły uwagę od modelki. Dlatego patrzymy nie tylko na modela, ale zwracamy uwagę na otoczenie. Wybierajmy scenerię, która pasuje do fotografowanej osoby, jej stroju, fryzury, rysów twarzy, czy sylwetki. Pamiętam, że na kursie fotograficznym najtrudniejsze w fotografii portretowej okazał się kontakt z modelką. Generalnie to rolą fotografa jest się tak komunikować z fotografowaną osobą, by uzyskać zdjęcie, na którym nam zależy. Profesjonalne modelki doskonale umieją znaleźć się przed obiektywem, gorzej ze „zwykłymi” ludźmi. Tutaj przydaje się zwyczajna rozmowa, żart, odwrócenie uwagi, by rozluźnić atmosferę. Do tej pory na blogu pojawiły się posty o fotografii kulinarnej i fotografii lifestylowej. Wszystkie trzy rodzaje fotografii bardzo lubię, ale chyba najlepiej fotografuje mi się jedzenie. Fotografia portretowa wymaga dużego zaangażowania zarówno od fotografa, jak i modela (jeśli są to zdjęcia pozowane). Trzeba zadbać o dobre światło, łagodne, nieodwracające uwagi tło, makijaż modelki, strój, warto też takie zdjęcie obrobić w programie graficznym. Kameralny Newsletter rusza już wkrótce, zapisz się i zyskaj dostęp do unikatowych treści i poradników. :) Dorota Zalepa Hej! Mam na imię Dorota i kocham celebrować życie. Moją receptą na szczęście jest bycie tu i teraz oraz szukanie szczęścia w małych rzeczach. Cenię zdrowe odżywianie i naturalną pielęgnację, a także modę w rytmie SLOW, gdzie nie ilość, ale jakość ma największe znacznie.

Zajmując się fotografią modową, lub portretem nie zawsze mamy do czynienia z profesjonalnymi modelami, zwłaszcza na początku naszej przygody z fotografowaniem. Często w rolę modeli wcielają się wtedy nasi przyjaciele. Te wideoporadniki pokazują jak nimi pokierować, by uzyskać profesjonalne rezultaty. Praca z modelem to jeden z najważniejszych czynników odpowiadających za końcowe efekty sesji. Bo co z tego, że znaleźliśmy świetną scenerię i perfekcyjnie opanowaliśmy światło jeśli fotografowana osoba będzie wyglądać nienaturalnie? Problemy w tej kwestii mają przede wszystkim osoby, które dopiero zaczynają przygodę z bardziej świadomą fotografią i które w roli modeli obsadzają na początku zazwyczaj członków swojej rodziny bądź przyjaciół. Właśnie z myślą o nich nakręcono odcinek wideoporadników Mango Street. Jak pokierować modela? Jak zwykle w przypadku filmów Rachel Gulotty i Daniela Inskeepa cała wiedza przekazana jest w sposób wyjątkowo szybki i przystępny, a wskazówki, oprócz rad na temat odpowiedniego kierowania modelem dotykają także często spotykanego problemu. gdy model nie wie, co ma zrobić z rękoma. Najnowszy odcinek w całości poświęcony jest pracy z modelem płci męskiej, ale kilka miesięcy temu na kanale Mango Street pojawił się analogiczny poradnik, który podobne zagadnienia opisuje na przykładzie kobiety. Obydwa te poradniki, choć dla zawodowców zapewne oczywiste, przekazują skondensowaną wiedzę na temat podstaw, które pozwolą sprawić, by amatorskie sesje wyglądały bardziej profesjonalnie. Filmy są w języku angielskim, ale dzięki funkcji automatycznego tłumaczenia napisów serwisu Youtube, powinny być zrozumiałe dla każdego. Więcej ciekawych wideoporadników znajdziecie na kanale Mango Street w serwisie Youtube.

jak ustawić modelkę do zdjęć